Heksenthee van smeerwortel

Het is zomaar een donderdagmiddag, in de tuin. En ik zit op het gras tussen de kassen te roeren in een vat als heks Eucalypta in haar ketel vol gore brouwsels (zie het Paulus de Boskabouter-oeuvre), want mijn vat riekt naar 27 kuub verse koeienvlaaien… Toevallig vind ik koeienvlaaien lékker ruiken, dus aan mij is dit klusje welbesteed: ik ‘decanteer’ smeerwortelgier - vloeibare bladmest, die ik enkele weken geleden heb getrokken van armenvol Symphytum officinale, de bladeren geproptin een vat regenwater en verzwaard met twee bakstenen. De boel heeft heerlijk staan te rijpen en gorten en werd elke dag donkerder van tint.

Op deze middag is het tijd: eerst dreg ik de slijmerige smeerwortelrestanten op en hevel ze druipend over naar een compostvat, waarvan de inhoud - yum, yum - dankzij die prut ook perfect tuinvoedsel wordt. De overgebleven ‘thee’ uit het vat giet ik door een zeef in flessen. Die zet ik op het donkerste, koelste plekje in de tuin – gek genoeg is dat naast mijn enorme symphytumplant.

Ziezo: nu heb ik pakweg 10 liter gratis, geconcentreerde, biologische mest uit eigen tuin, genoeg voor enige weken. Perfect om – 1:10 verdund in regenwater – regelmatig aan de voet van mijn tomaten, maïs, aubergines, komkommers, koolplanten, paprika’s en pepers te gieten. Geheel opererend volgens het adagium ‘voed de aarde en de aarde voedt jou’ was dit nauwelijks werk, 100% natuurlijk én probleemloos, mits je maar huishoudhandschoenen draagt…

Overigens kun je deze smeerwortelthee zeker tot en met augustus zetten, want de plant komt ijzerenheinig terug, ook na de 3e keer kappen van het blad!

Aanmelden nieuwsbrief
captcha