Zomer!

Eindelijk, eindelijk, eindelijk... nu dan toch: de onvoorstelbare metamorfose heeft zich weer voorgedaan. In plaats van langs kale bedden kun je nu door muren van groente heenlopen! Onze moestuinpaden worden smaller en smaller door de wigwams vol bonen, heuphoge bloemen en de heerlijke wanden van venkelstruiken (het kruid) en frambozen. Plukken en genieten is het motto. Vergeet bij al dat moois niet te denken aan De Tweede Leg. En dat terwijl de eerste nog maar net op gang is, maar moestuinieren is net als regeren: vooruitzien!

De Tweede Leg

Wat kun je nu nog zaaien? Er is enorm veel keuze: sla in alle soorten en maten, andijvie, rondzadige spinazie, winterwortelen, bewaarbietjes, zelfs bladkool wil nog wel... zodra er een bed vrijkomt kun je voort, uiteraard rekening houdend met je wissel- en combinatieteelt. En wanneer augustus in zicht komt kun je ''echte lentebodes'' als radijs en raapsteel opnieuw zaaien, evenals typische tweede-zomerhelft-gewassen, waaronder veldsla en winterpostelein. Zo continueer je de oogst tot ver in het najaar. Heerlijk idee, toch?

Hè? Bloemen in de moestuin?

Dat is een vraag die we vaak krijgen: ''Waarom heb je bloemen in de moestuin?'' Om hele goeie redenen! A. Ik houd van bloemen, hoe meer, hoe beter en dan het liefst ''boerenbloemen''. B: we zaaien hier niet alleen hele verschillende bloemen, maar ook bloemen die in combinatie met gewassen, en bloemen die op wisselende tijdstippen bloeien, als puike en langdurige voedingsbron voor alle bijen (inclusief onze twee eigen volken honingbijen), hommels, vlinders en andere vliegers. En reden C.: in De Groene Luwte volgen we de wisselteelt op biodynamische wijze, van minimaal vier slagen:

1. wortelgewas, 2. blad- en stengelgewas, 3. bloemgewas en 4. vruchtgewas.

Dus eens in de vier jaar krijgt elk bed bloemen voor z'n kiezen. Wat een vreugde! Op het moment staat er bijvoorbeeld een bedje te stralen met lila phacelia, rode klaprozen en oranje goudsbloem erin. In een ander bed bloeien lathyrus, cosmea en borage, plus roze toorts (in dank van een B&B-gast ontvangen), en in nog weer een ander bloembed groeien grote zonnebloemen naar hun fabelachtige hoogte.

We zullen doorgaan...

Als je denkt dat dit seizoen lastig is, denk dan even aan vorig jaar. Weet je het nog? Eerst bleef het heel lang koud en droog, en daarna kregen we zeer grillig weer, van tropisch heet tot koud en nat. Ik heb toen maar liefst vijf keer sperziebonen gezaaid waarvan vier legsels mislukten. Maar bonen moest en zou ik hebben en tenslotte sloeg het vijfde en superlate legsel van 27 juli (!) sloeg aan, en hoe. Dus wanhoop niet als het met je bonen niet wil lukken, de aanhouder wint! Zorg voor een zonnig bed met vruchtbare grond (onbemest, wel voorzien van compost) en houd de aarde er na het zaaien beslist enige tijd vochtig, niet nat. Laagblijvende sperziebonen zaai ik het liefst in rijtjes, met 10 cm tussen elk zaadje aan en zo'n 50-60 cm tussen de rijen. Geef geregeld water. Wat verdunde gier pal voor de vruchtzetting doet wonderen. Dankzij een mooie september- en oktobermaand oogstte ik vorig jaar toch nog volop boontjes, zelfs voldoende om kilo's in te vriezen. Een laat succes, maar een succes!

Die vraatzuchtige slak

Op advies van Klaas Breeksema (van biowinkel De Fledder in Kloosterburen) strooiden we in juni - en na verse regenbuien - randjes legmeel rondom de meest kwetsbare bedden, bijvoorbeeld die met jonge zaaigoed van bladgroenten. Doortje was onze Meesterzaaier en het hielp.. 's avonds tegen tienen trokken we met emmers naar de moestuin om al die (naakt)slakken te verzamelen en via een emmer goed bier met regenwater een alcoholische reis naar de slakkenhemel te geven, met welgemeende excuses erbij (echt. Naaktslakken zijn ook schepseltjes Gods en bovendien prima opruimers. Maar we wilden dit jaar ook graag sla eten).

In die emmers ontstond zo slakkengier, die je rondom je bedden kunt sprenkelen; wij deden dat 1:2 verdund met regenwater. Ook de gier houdt de slakken op afstand - een geweldig truc uit de biodynamisch wereld. Het werkt overigens tot de volgende regenbui...

Voorzaaien in de kas (tot bietjes aan toe!) heeft eveneens erg geholpen tegen vraat. De planten die ik voortrok heb ik tenminste nog 1 of 2 keer verspeend en toen pas, na het noodzakelijke afharden, buiten gepoot. Dan hebben ze wat meer ''body'' en kunnen ze hongerige kleine tuinbewoners beter pareren.

Een mooie, rijke zomer en veel succes gewenst!

Alma